ayraç oldu gözlerim
mozaik bir dekorda başladı  sağa sola  inişler
düşürdüm düşleri bir bir gözümden
önce perdeler titredi,
sonra bir alev sardı gölgemi
bildiğim tüm sözler kilitlendi
bildiklerim de
bilmediğim dillerde tümceler oluşturdular
olmazı istedim solmazı açtım
iri iri aktı gözyaşım
çalmadı ısrarla beklediğim şarkım
bulunmazı bilinmezi üç maymunu da oynadım
çizgiler geçti üzerimden
tenimden,etimden sonra daha da derinden…
acıları birleştirdim bir çengel bulmacada
aşkın bir güçle ve gelgitlikle bürülü
alev alev gözleriyle şaşkın
aşkın fotoğrafını çektim.
küflü küfürleri çıkardım
yastık altından
kuşatılmış kuş kadar ürkek,
bir avcı kadar vahşi
sahipsizliğine sahip çık sen yine ey nebati
gelişin yaşam için gelişim,
ancak ölüm bir değişim?.

Hülya Yalım